Achegámonos nesta ocasión a unha das cineastas máis carismáticas –e atrevémonos a dicir, case descoñecidas– do cinema europeo contemporáneo.
Pioneira da reconversión estética que se produciu no cinema portugués a principios da década dos noventa –xunto a cineastas como Pedro Costa ou Manuel Mozos–, Teresa Villaverde amalgama no seu cinema significativos e arriscados achados estéticos cun posicionamento ideolóxico radical.
A incomunicación, os conflitos dunha adolescencia desorientada, a marxinalidade provocada polas sucesivas crises económicas, a cousificación dos suxeitos e a súa conversión en mera mercancía afloran nunha poética devastadora e concisa, mais non exenta dunha singular beleza.
A selección de filmes da directora lisboeta acompañarase ademais dun seminario no que a propia cineasta falará sobre o seu proceso de creación.
Teresa Villaverde nace en Lisboa en 1966. Nos anos oitenta participa como actriz, coautora e codirectora no Grupo de Teatro da Escola de Belas Artes de Lisboa e actúa na película À Flor do Mar, de João César Monteiro. Traballa con Paulo Rocha, José Álvaro Morais e como coguionista con João Canijo en A Filha dá Mãe. A principios dos noventa comeza a súa actividade como directora, escribindo sempre os guións das súas películas. As súas películas presentáronse en festivais como Cannes, Venecia e Berlín. Programáronse retrospectivas sobre a súa obra en Francia, Italia e España. Colabora coa Universidade de Évora (Portugal) e a Haute École d’ Art et du Design de Genève (Suíza). Co obxectivo de producir as súas propias películas, crea, en 2010, a produtora Alce Filmes.
Filmografía escollida:
A Idade Maior (1991)
Três Irmâos (1994)
Os Mutantes (1998)
Água e Sal (2001)
Transe (2006)
Cisne (2011)
Colo (2017)
O Termómetro de Galileu (2018)
